در سال 1975، ریموند رنو، ایو پوله-ویلار، موریس ژیکل، موریس کترون، ژان کودری، ایوان ماسینو و والتر چچینل، که همگی راهنمایان آموزشی در ENSA در شامونی بودند، با کمک بنیاد کوهنوردی هند، به منظور عبور از دو قله بلندترین کوه هند، عازم شدند. پس از 43 ساعت سفر با کامیون و 10 روز پیاده‌روی دشوار و کند، که به دلیل کمبود شرپاها با کمک بزها انجام شد، کمپ پایه در یخچال ناندا دوی برپا شد. دو گروه به دو دامنه شرقی و غربی تقسیم شدند که 3 کیلومتر از هم فاصله داشتند: هدف ملاقات بین دو قله از طریق خط الراس بود. اما در روز بزرگ، با آغاز فصل بارانی، هوای بد با باد و برف وارد شد و مجبور به انصراف شدیم. مانند expeditions فرانسوی در سال 1951 که دو کوهنورد، راجر دوپلات و ژیلبر وینی، را از دست داد.