پرتره مستند از شاعر کارلا ارابوا اعترافی از یک شخصیت خلاق است که با وجود پیچ و خم‌های زندگی، به ایده‌ها و ارزش‌های اخلاقی خود وفادار می‌ماند. ما شاهد سال پایانی زندگی نویسنده هستیم، که حتی در سن نود سالگی، به فعالیت‌های عمومی ادامه می‌دهد و به‌ویژه به طور فعال بر روی هنر خود کار می‌کند. از طریق نامه‌هایی که ارابوا به دوستش نوشته، فیلم بازتابی صمیمی و گاه خودانتقادی از پیری، تنهایی و روابط با عزیزان را ارائه می‌دهد و همچنین ایمان سرسختی به شعر را نشان می‌دهد. فیلم "اولیتا" نه تنها لحظات کلیدی زندگی او را برجسته می‌کند بلکه به عنوان یک کاوش جامعه‌شناختی در زندگی نسل‌های پیرتر نیز عمل می‌کند.