یک تقاطع شاعرانه در دنیای ویران که هر کس به تنهایی در بی‌نظمی جمعی زنده می‌ماند. بدن‌ها در حرکت، رقص و توانایی‌های جسمی جایگزین کلمات می‌شوند و شخصیت‌های زخمی را تجسم و آشکار می‌کنند که توسط گذشته‌ای که شیرین‌تر از این دنیای در حال فروپاشی است، تسخیر شده‌اند.