الکس و ایدیت، یک زوج جوان در دهه سی زندگی خود را با حرکات کوچک و زندگی روزمره در میان ویرانه‌های ساختمان‌های کوبا می‌گذرانند. میلاگروس، یک زن سالخورده که اکنون بازنشسته است، سعی می‌کند با فروش بادام‌زمینی زنده بماند و روزهایش را به گوش دادن به رادیو و خواندن نامه‌های قدیمی می‌گذراند. فرانک و آلن، دو دوست نه ساله، به مدرسه می‌روند و رویای مهاجرت به ایالات متحده را دارند تا بازیکن بیسبال لیگ برتر شوند. در پس‌زمینه سان آنتونیو دِ لوس بانوس، شهری در داخل کوبا که زمان در آن متوقف شده به نظر می‌رسد، این سه روایت و دنیای مربوطه‌شان شکل می‌گیرد. با این حال، بر روی این موزاییک معاصر که از طریق خاطرات شخصیت‌ها زنده می‌شود، سایه جدایی، بزرگ‌ترین آفت واقعی جامعه کوبا، معلق است.