عملیات خونپاشی در تضاد با کمدی‌های نظامی است. برادو گره‌وه نمی‌خواست سرگرمی ایجاد کند؛ برعکس، او نظامی‌گری و وحشت‌های جنگ را از طریق تصاویری قدرتمند به نمایش می‌گذارد. شاعر یان اریک وولد نقش مردی گیج را بازی می‌کند که به شدت سعی دارد از یک روح زنانه رهایی یابد. گره‌وه انتقاد متا خود را هم به جامعه شهری مدرن و بیگانه و هم به استفاده از خشونت به عنوان سرگرمی معطوف می‌کند.