حتی در سال 1970، فیلم‌هایی ساخته شدند که در سال‌های قبل آماده شده و شعرشناسی آن زمان را بیان می‌کردند. ایوان رنچ یک تمثیل تقریباً پروتکلی ایجاد کرد که عمداً در خارج از زمان و مکان قرار داشت و یک وضعیت مدل فوق‌العاده را به نمایش می‌گذارد. در یک داستان نسبتاً پرپیچ و خم و نه همیشه قانع‌کننده، داستان یک نگهبان جوان زندان را روایت می‌کند که آرزو دارد در یک فانوس دریایی تنها زندگی کند. او به نوعی مضحک است، با شخصیتی تحریف‌شده، به سختی در کارش رضایت پیدا می‌کند و نمی‌تواند حتی کمترین احترامی از زندانیان بگیرد - و قهرمان سپس فشار اضافی خود را با آزار یک سگ بی‌دفاع تخلیه می‌کند. و یک روز، یک ملاقات کوتاه و ناگهانی اتفاق می‌افتد.