کِرِکِس معتقد است که پلیس به دنبالش است وقتی دوستانش یک شوخی عملی انجام می‌دهند در این کمدی درام غیرمعمول. او به زادگاهش برمی‌گردد جایی که به خیانت به یک داروساز یهودی و همسرش به نازی‌ها متهم شده بود. با دنبال کردن دوستانش، کِرِکِس سعی می‌کند بفهمد بعد از اخراج این زوج چه بر سرشان آمده است. پس از اینکه دوستانش او را به یک محاکمه نمایشی می‌برند و او را گناهکار می‌دانند، کِرِکِس دچار ناامیدی می‌شود و تلاش می‌کند خودکشی کند. فلش‌بک‌ها و توهمات برای روایت این داستان که در دوران محاکمه آیشمن اتفاق می‌افتد، استفاده می‌شود. هم فیلم و هم آنتال پیجر پس از انتشار مقاله‌ای در Variety در ۲۳ آوریل ۱۹۶۷ که پیجر را به همکاری با نازی‌ها به خاطر نقش او در یک فیلم ضد یهودی در طول جنگ جهانی دوم متهم می‌کرد، به شهرت ناخواسته‌ای دست یافتند.