"مارکس می تواند صبر کند" چیزی بود که کامیلو بلوچیو به دوقلو خود مارکو گفت آخرین باری که قبل از درگذشت اولی در سنین جوانی در روزهای گرم سال 1968 ملاقات کردند. این مستند به حافظه وی اختصاص یافته است.
