میشل ژان لگراند (24 فوریه 1932 - 26 ژانویه 2019) آهنگساز موسیقی ، تنظیم کننده ، هادی و پیانیست موسیقی فرانسوی بود. لگراند علاوه بر بسیاری از ترانه ها ، بیش از 200 نمره فیلم و تلویزیون نوشت. نمرات وی برای فیلم های کارگردان موج جدید فرانسوی ، ژاک دمی ، چترهای چربورگ (1964) و دختران جوان روچفورت (1967) ، اولین نامزدهای جایزه اسکار خود را به دست آورد. لگراند اولین اسکار خود را برای آهنگ "The Windmills of Your Mind" از The Thomas Crown Affair (1968) به دست آورد.

لگراند در پاریس به پدرش ریموند لگراند متولد شد ، که خود هادی و آهنگساز بود و مادرش مارسلل تر-میکایلیان ، که خواهر هادی ژاک هیلیان بود. ریموند و مارسل در سال 1929 ازدواج کردند. پدربزرگ مادری وی ارمنی بود.

لگراند بیش از دویست نمرات فیلم و تلویزیون را تشکیل داد. او سه اسکار و پنج گرمی کسب کرد. او از 11 سالگی موسیقی را در Conservatoire de Paris تحصیل کرد و در میان دیگران ، نادیا بولانگر کار کرد و با افتخارات برتر به عنوان آهنگساز و پیانیست فارغ التحصیل شد. او در 22 سالگی که آلبومش I Love Paris (آلبوم) به یک نمایش غافلگیرکننده تبدیل شد ، روی صحنه موسیقی بین المللی پشت سر گذاشت. وی با همکاری با ستاره های جاز مانند مایلز دیویس و استن گتز ، نام خود را در ایالات متحده تأسیس کرد. خواهرش کریستین لگراند یکی از اعضای Swingle Singers بود و خواهرزاده وی ویکتوریا لگراند عضو The Dream Pop Band Beach House است.

لگراند موسیقی را برای فیلم های ژاک دمی آهنگ های چتر چربورگ (1964) و دختران جوان روچفورت (1967) آهنگسازی کرد و در Cléo Agnès Varda از 5 تا 7 (1961) ظاهر و اجرا شد. او همچنین موسیقی را برای جوزف لیدی Eva (1962) ، توماس تاج (1968) (که شامل "آسیاب های بادی ذهن شما" است) ، ایستگاه یخ گورخرا (1968) ، تابستان پیکاسو (1969) ، بانوی در ماشین و اسلحه (1970) ، Go-Between (1971) ، تابستان از 1971 (1971) ، تابستان از 1971 (1971) ، تابستان از سال 1971 (1971) ، ساخته شده است. Musketeers (1973) ، آخرین فیلم سازنده Orson Welles F For Fake (1974) و بعداً این فیلم را برای فیلم پس از مرگ پس از مرگ Welles The Side of Wind (2018) تشکیل می دهد. او همچنین امتیاز Yentl (1983) و همچنین امتیاز فیلم را برای فیلم لوئیز ماللی آتلانتیک سیتی (1980) تهیه کرد. نسخه ابزاری او از این موضوع از آهنگ برایان در سال 1972 56 ام در نمودار پاپ بیلبورد ترسیم کرد.

لگراند در طول شب 25 تا 26 ژانویه 2019 در بیمارستان آمریکایی پاریس در Neuilly-Sur-Seine ، جایی که وی به مدت دو هفته به دلیل عفونت ریوی در بیمارستان بستری شده بود ، درگذشت. مراسم تشییع جنازه وی در تاریخ 1 فوریه 2019 در کلیسای جامع الکساندر نوسکی در پاریس برگزار شد. وی در گورستان Père Lachaise مداخله کرد. او تا زمان مرگش فعال ماند و قرار بود کنسرت هایی در بهار برگزار شود.

در سال 1997 ، لگراند با کتابی از Didier van Cauwelaert ، امتیاز موسیقی Le Passe-Muraille را تشکیل داد. این کشور در سال 2002 به عنوان آمور در برادوی به نمایش درآمد و توسط جرمی سامس به انگلیسی ترجمه شد و به کارگردانی جیمز لاپین انجام شد. این موزیکال اولین بازی او در برادوی بود و در سال 2003 برای بهترین امتیاز برای یک جایزه تونی نامزد شد. بعداً او رابطه لگراند را با ملیسا اریكو ، ارکستر سمفونی 100 قطعه ضبط كرد كه شامل ترانه هایی با اشعار آلن و مریلین برگمن بود. ...

منبع: مقاله "میشل لگراند" از ویکی پدیا به زبان انگلیسی ، مجوز تحت CC-BY-SA 3.0.