هلن برودریک (11 اوت 1891 - 25 سپتامبر 1959) یک شخصیت فوق العاده خنده دار کمدین با وودویل و مرحله تجربه ، یکی از دوستان نزدیک ژان ایگلز بود. داستان ادامه می یابد که در سن 14 سالگی او از خانه فرار کرد ، زیرا مادرش که در کمدی اپرا ظاهر می شد ، کاملاً مورد وسواس تئاتر بود. به طور متناقض ، تمام افرادی که او با او ملاقات کرده بود ، مجری بودند و هلن (که نیاز به امرار معاش داشت ، به هر حال به جایی رسید که او نمی خواست به پایان برسد - روی صحنه.

او در سال 1907 به عنوان یک دختر کر در اولین Follies Ziegfeld شروع به کار کرد. استعداد او برای کمدی به طور تصادفی کشف شد. در سال 1911 ، او در بازی "پرش مشتری" به بازیگر نقش اونا کلر در نمایشگاه برادوی دلسرد شد. یک شب ، کلر نتوانست اجرا کند و هلن برودریک به عنوان رهبری عاشقانه در آن ایستاد. او به زودی مخاطبان را در بخیه ها قرار داد ، مانند یک فیل در مورد صحنه قدم زد ، چشمان بشقاب بزرگ خود را چرخاند و سعی کرد "تمام روز در نزدیکی من را ببندد" در صدای نسبتاً بی نظیر او. این عاشقانه دیگر نبود و در عوض با هلن که اکنون به طور دائم در نقش اصلی نصب شده است ، به یک پارس محبوب تبدیل شد. مدتی ، هلن با همسرش لستر کرافورد در وودویل همکاری کرد. در دهه 1920 ، او از موفقیت در برادوی لذت برد ، مهمترین آنها در "پنجاه میلیون فرانسوی" (نقشی که او در سال 1931 به هالیوود برد). بهترین قسمت های او در فیلم ها به عنوان دوست چند ساله یا chaperone قهرمان (عید آردن در اوایل) بود و حکمت اسیدی را به شیوه ای بی بدیل مرده خود ارائه می داد. او به ویژه در Hop Hat (1935) و زمان نوسان (1936) با فرد استایر و زنجبیل راجرز سرگرم کننده بود. و در خشم پاریس (1938) با دانیل دارریو.