مارگالو گیلمور

(Margalo Gillmore)
از ویکی پدیا ، دائر ycl المعارف رایگان

او که یک بازیگر نسل چهارم در سمت پدرش بود ، در آکادمی هنرهای نمایشی آمریکا آموزش دید. حرفه بازیگری مرحله او در سال 1917 از ضایعات کاغذ تا بادبان موسیقی نوئل کاوارد در برادوی در سال 1961 کشیده شد. او برای اولین بار توسط منتقدین در نمایشنامه مشهور خانم نمایشگاه ، که او با هنری میلر و بلانش بیتس ظاهر شد ، مورد توجه قرار گرفت. در سال 1921 او بیمار سل آیلین کارمودی را در The New Straw یوجین اونیل بازی کرد و در سال 1945 نقش کی تورندیک را در بازی برنده جایزه پولیتزر در وضعیت اتحادیه اتحادیه آغاز کرد. گیلمور به طور مرتب با انجمن صنفی تئاتر ظاهر می شد.

در سال 1913 در سن 16 سالگی به عنوان یک فیلم خاموش برای استودیوهای ویتاگراف ظاهر شد ، و در یک کوتاه ، دختر خانگی در سال 1928 ، گیلور اولین فیلم خود را در سال 1932 در نقش اصلی در Wayward قرار داد ، اما تا دهه 1950 دوباره در فیلم ها ظاهر نشد!

در طول جنگ جهانی دوم ، گیلمور در تولید سفر بارتس خیابان ویمپول نقش داشت. این تولید بخش اعظم بازیگران اصلی برادوی را به سرپرستی بازیگر نقش اول زن کاترین کرنل و به کارگردانی همسر کرنل گوتری مک کلینتیک به کار گرفته است. این نمایشنامه سربازان را در ایتالیا ، فرانسه و انگلیس سرگرم می کرد و در طی چند مایل از جبهه در هلند به آنجا می رسید و بازیگران هر روز به بازدید از بیمارستان های نظامی می رسیدند.

او خانم دارلینگ را در برادوی و نسخه های تلویزیونی پیتر پان با بازی مری مارتین بازی کرد. او عضو میزگرد معروف Algonquin بود.

در 30 ژوئن 1986 ، گیلمور بر اثر سرطان در سن 89 سالگی درگذشت. بقایای وی در گورستان هارون ، واکر کانتی ، آلاباما مداخله شد.