مایکل Findlay به همراه همسرش روبرتا Findlay ، فیلم های بی شماری از جنس جنسی را کارگردانی و تولید کردند. آنها به عنوان "بدنام ترین فیلمسازان در سالنامه های جنسی" توصیف شده اند. در اواسط اواخر دهه 1960 ، Findlay در بین گروه کوچکی از فیلمسازان زیرزمینی نیویورک (از جمله جوزف دبلیو سارنو ، جوزف پی مورا و لو کامپا) برجسته بود که بهره برداری از "خشن" (ترکیبی از سکس و سادیسم) را برای بازار تئاتر Grindhouse تولید کرد. بعضی اوقات او را تحت نام مستعار جولیان مارش کارگردانی می کرد و در فیلم های خودش که به عنوان رابرت وست صورت می گرفت ، بازی می کرد. همسر وی روبرتا (با نام مستعار آنا ریوا) فیلمبردار ، نویسنده و بازیگر نقش اول زن برای بسیاری از فیلم های آنها با هم بود. آنها همچنین همان بازیگران را بارها و بارها به کار بردند ، مهمترین آنها اوتا اریکسون و ماری برنت ، با نام جنت بانزت. Findlays با جورج ویس ، تهیه کننده Ed Wood's Glen یا Glenda و مجموعه ای از فیلم های اولگا Fetishistic (خانه اولگا شرم ، دختران اولگا ، و همکاران) دوست بودند. در سال 1964 ویس آنها را ترغیب کرد که در این زیرگروه جدید از جنسیت خشونت آمیز فیلم بسازند.

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا مایکل Findlay ، دارای مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا