والدین وی خوزه دو لا لوز هرناندز و آمادیتا رودریگز بودند. او یک برادر به نام Héctor Hernández دارد. او بدون پدر باقی مانده بود و مادرش او را در سال 1956 به مکزیکو سیتی برد. او حسابداری را تحصیل کرد ، گرچه حرفه وی عمل می کرد. او با ادیث سانچز ازدواج کرد ، که با او پدر آران و ادیت شد.

او در دهه 50 به عنوان بازیگر تئاتر ، در نمایشنامه Las Manos Sucias ، توسط ژان پل سارتر ، با مشارکت Tere Velázquez ، Carlos Bracho و Sergio Barrios آغاز شد. هنگامی که در مکزیکو سیتی مستقر شد ، او وارد موسسه سینماتوگرافی ، Teatral y Radio-Televisión ، بازی های Asociación Nacional de (ANDA) شد ، به کارگردانی آندرس سولر. در سال 1958 ، او در جشنواره دیگری با گروه Moncell ICT شرکت کرد ، جایی که در ال گورسیولادور ، نمایشنامه ای از رودولفو اوسیگلی بازی کرد.

او اولین فیلم خود را در سال 1965 با Viento Negro به عنوان بازیگر حامی ساخت. پس از شرکت در نمایشنامه موبی دیک ، وی توسط ارنستو آلونسو برای کار در تلویزیون فراخوانده شد. او اولین تلویزیون خود را در صابون اپرا لا Mentira (1965) با جولیسا ، انریکه لیزالد و فانی کانو انجام داد.

او در شرکت تئاتری موسسه تأمین اجتماعی مکزیک کار کرد.

آرون هرنن در چندین نوبت به عنوان دبیر امور داخلی و خارجی و خزانه داری انجمن بازیگران ملی (ANDA) خدمت کرد و از سال 1998 تا 2002 به عنوان دبیر کل فعالیت کرد.

در آخرین سال زندگی خود ، فرزندانش می خواستند او را از نظر قانونی بی کفایت اعلام کنند تا دارایی های خود را اداره کند ، بنابراین او مجبور شد از خود به طور قانونی دفاع کند و به خانه بازنشستگی La Casa del ، و به خانه بازنشستگی منتقل شود. او در آنجا سقوط کرد که باعث شکستگی او استخوان ران شد. عوارض ناشی از عمل جراحی باعث انفارکتوس کشنده میوکارد شد.